Yetmiş il

bir sinədə

 

Qurban Pirimov

70 il bir tarda çalmışdı.

Yetmiş il bir sinədə,

Yurdumuza car oldun.

Sədəf tarlar içində,

Sər Qurbana yar oldun.

 

                                 Soruşur el-elatın:

                                         Hanı “Çoban Bayatı”n?

 

Qoca tarzən susanda,

Simin siminə dəydi.

Haray saldı Qarabağ,

Kəpəz başını əydi.

 

Sarı simin həzindi,

Sahibini gəz indi...

 

Barmağının istisi,

Pərdələrdə qalıbdı.

Görən son dəfə səndə,

Hansı muğam çalıbdı?

 

Kaş tozunu siləydim,

Onu bircə biləydim.

İncə pərdə, zərif xal,

Həzin mizrab hardadı?

Həqiqətin, Bülbülün

Xoş səsi bu tardadı.

 

                                    Susma, danış barı sən, -

                                   Azərbaycan tarı, sən.

 

Qəm eləmə, qoca tar,

Bəmin, zilin cavandı.

Hansı tar şura gəlsə

Bil ki, sənin havandı.

 

                                  Azərbaycan tarı, sən,

                                        Qurbansız qaldı tarım...